Kirtan (sanskryt: कीर्तन; IAST: Kīrtana) to praktyka medytacji wywodząca się z tradycji Bhakti, ścieżki miłości i oddania, polegająca na grupowym śpiewaniu mantr i bhajanów przy akompaniamencie indyjskiego harmonium, czasem dołączają inne instrumenty: kartele, mrindanga, tabla drum, kanjira, manjiras, veena, sitar, skrzypcy, flet.
Kilka dni temu natknęłam się na ważny wpis Sara Lilia Jolanta z Quaternity Institute , która w moim odczuciu jest jedną z nielicznych nauczycielek jogi w Polsce, którą warto posłuchać i poddać jej słowa głębszej refleksji.
Ucieszyło mnie, że Sara pisze o mocy kirtanu, choć od wielu lat uczy gł kundalini jogi, nidry i medytacji, a jednak lata doświadczenia przynoszą głębsze zrozumienie i klarowność dotyczącą jogicznych praktyk. Nie wszystkie działają tak samo mocno, nie wszystkie są adekwatne na wymagające czasy Kali Jugi – epoki maszyn, pomieszania z poplątaniem, czasu w którym ludzie kompletnie się pogubili i nie wiedzą już kim są i dokąd zmierzają.
“W dzisiejszych czasach Vedanta i kundalini joga to jedynie rozmowy. Nie są one praktyczne dla zwykłych aspirantów. Vedanta wymaga ogromnej siły woli, głębokiego dociekania oraz niezwykłych zdolności rozumienia i analizy. Bardzo niewielu posiada te umiejętności. Do praktyki kundalini jogi potrzebna jest ogromna duchowa siła oraz absolutna brahmaczarja, aby przebudzić kundalini i przenieść je przez czakry do sahasrary. To jest teoria; praktyka jest dość trudna.
W tym kali judze, jedynie sankirtan i praktyka formuły „Bądź dobry, czyn dobro” mogą prowadzić do realizacji Boga. To właśnie może być praktykowane przez ogromną większość ludzi. Nawet ci, którzy praktykują Vedantę, sprowadzają swoje działania do praktyki sankirtanu i nama smaran, czyli stałego pamiętania imienia Boga.
Można studiować kundalini jogę i wyobrażać sobie, że kundalini przechodzi przez mooladhara czakrę. To jednak tylko jakiś kwasowy wiatr, który przepływa. Nie myl tego z energią kundalini. Rób kirtan, a kundalini przebudzi się samo. Chociaż Vedanta jest dobra na wykłady, dla duchowej osoby imię Boga jest bardzo przyjemne. Ten, kto robi kirtan, nie musi wygłaszać wykładów o nava vidha bhakti, dziewięciu sposobach oddania. Wszystkie formy bhakti są zawarte w śpiewie kirtanu. Zasłona ignorancji zostanie rozdarwana poprzez śpiew kirtanu. Jeśli wszyscy będą codziennie praktykować kirtan, całe otoczenie zostanie oczyszczone. Będzie obfity deszcz i obfite plony. W dawnych czasach w każdym domu odbywał się kirtan, dlatego były dobre deszcze i dobre jedzenie. Dlatego, jeśli naprawdę chcesz pokoju i obfitości, rób kirtan.
Umysł zostaje oczyszczony poprzez stały kirtan. Wypełnia się dobrymi i czystymi myślami. Codzienny kirtan wzmacnia dobre samskary. Umysł osoby, która uczy się myśleć dobre, czyste myśli, rozwija tendencję do myślenia dobrych myśli. – Swami Niranjanada” Quaternity Institute.
Poczułam ogromną radość w sercu i niesamowity rezonans z powyższym tekstem.
Przypomniały mi się także słowa Dr Partapa, który także mówił o Kirtanie jako najprostszej i najpotężniejszej jogicznej praktyce na obecne czasy Kali Jugi.
Jest to niejako lekarstwo, rodzaj medycyny na wszelakie dolegliwości na poziomie fizycznym, mentalnym, emocjonalnym, ale przede wszystkim duchowym, bo naszą duszę także trzeba odżywiać.
Można ją karmić właśnie poprzez śpiewanie mantr, świętych bhajanów, spotykanie się w Kirtanie.
Czuję to całym sercem i pragnę by Polska poznała moc Kirtanu, by studia jogi otworzyły się na tę formę medytacji. W Wielkiej Brytanii takie spotkania odbywają się w różnych magicznych miejscach, świątyniach, także kościołach.
Może kiedyś i w naszym kraju opadną mury, znikną podziały i połączymy się wspólnie w śpiewie oddania.
I choć ma wiele imion i przybiera różne formy to wciąż jest to jeden i ten sam najwyższy Byt.
Jestem pełna optymizmu i wierzę, że ludzie będą śpiewać i łączyć się w Kirtanach coraz częściej. My spotykamy się regularnie w Gdańsku. Zapraszam na kolejne spotkanie w grudniu. Szczegóły w wydarzeniach na stronie www.pasya.pl
“ Życie jest piosenką i naszym zadaniem jest ją śpiewać. Prawdziwa osoba duchowa to dobry piosenkarz. Każde działanie w życiu jest częścią ciągłej pieśni. W medytacji słuchamy boskiego dźwięku, który jest pieśnią Boskości. W życiu religijnym i duchowym śpiewamy pieśni nabożne. W pismach świętych opisano, że Pan Śiwa, Pan Kryszna, Matka Saraswati, a nawet Mędrzec Narada byli pięknymi śpiewakami.” ~ Paramahamsa Prajnanananda
Haribol 
Divita 
