Kilka razy w życiu doświadczyłam poczucia tak ogromnego spełnienia i miłości do ludzi i całego świata, że mogłabym ze spokojem w sercu już odejść.
To również wydarzyło się wczoraj po magicznym spotkaniu w Kirtanie, wspólnym śpiewaniu mantr.
To uczucie jedności, szczęśliwości i błogości jest trudne do objęcia słowami.
W sanskrycie wyjaśnia się je jako ANANDA – stan wewnętrznej radości, zadowolenia, rozkoszy, błogości, którego doświadczamy podczas procesu głębokiej medytacji
Według Patañjalego doświadczenie to wynika z całkowitego skupienia uwagi nie na przedmiotach zewnętrznych czy ich własnościach, ale na naszych instrumentach poznawczych, które pozostając w stanie wewnętrznej równowagi (sattva) są ze swojej natury źródłem ānanda.
Doświadczanie takiej wewnętrznej ekstazy czy szczęścia nie ma źródła w zewnętrznych doznaniach zmysłowych, codziennych przyjemnościach czy przelotnych stanach umysłu. Przeciwnie, ānanda jest czymś, czego szukać należy w nas samych, wynika z naszej własnej natury, doświadczamy go w czystym stanie istnienia, w natchnieniu lub oświeceniu.
Moc kirtanu jest przeogromna, święte intonowanie mantr, to podróż do misternego związku pomiędzy wizją braku dwoistości z jednej strony i miłosnym oddaniem z drugiej.
Jest to przeżycie bardzo radosne, inspirujące, relaksujące, pełne entuzjazmu i miłości 
Kirtan jest najpotężniejszą i najprzyjemniejszą formą medytacji jaką poznałam i doświadczyłam.
Odwieczna mądrość zawarta w tekstach jogi wyjaśnia, że mantry są transcendentalnymi dźwiękami. Oczyszczają świadomość i przynoszą głęboki wgląd w samego siebie, wewnętrzne szczęście i głęboki spokój.
Śpiewanie mantr sprawia, że jesteś tu i teraz, nie myślisz o przeszłości, nie zamartwiasz się przyszłością. Doświadczasz: miłości, radości, poczucie harmonii i jedności z całym światem, które możesz zabrać potem do swojego życia i zmieniać otoczenie na lepsze. Mantry pomagają przezwyciężyć wszystkie wyzwania, które przed nami stoją.
Zmieniając siebie, zmieniasz cały świat !!!
Podczas medytacji uspokajamy myśli i jesteśmy w bezruchu, dostajemy o wiele więcej energii i dotykamy głębi zrozumienia.
Buddha powiedział: „Zwycięzcy nigdy nie zaznają spokojnego snu. Ci, którzy przegrali, zawsze żywią chęć zemsty. Ale ci, którzy są pełni pokoju, śpią spokojnie”.
W wojnie, ani w polityce nie ma żadnej wygranej, ponieważ tworzyszy jej tyle złej woli w ludziach, że wkrótce odkrywasz, iż nie możesz ich kontrolować.
To jest jeden z powodów, dla których ostatecznie trzeba zrezygnować, odpuścić, odejść, nie dokarmiać tego pola.
Znajdziesz to w każdym konflikcie.
To nie jest czas na kontynuowanie aktów zemsty.
Nasza przeszłość jest za nami. Odpuść !!!
Strach jest jedną z najgorszych rzeczy w każdym konflikcie, obciąża energetycznie Ciebie i Twoich najbliższych.
Miłość ma najwyższe wibracje i moc uzdrawiania całego świata !!!
Stwórzmy pokój.
Zaczynając od własnego spokoju w sercu i umyśle.
To dar, który dajemy innym, by zyskać harmonię i znaleźć sposób na uzdrowienie na wielu poziomach.
Głęboko wierzę w MIŁOŚĆ jako jedyną religię i receptę na wszelkie bolączki tego świata
“ Możesz podejmować różne praktyki duchowe, ale najważniejsze jest, byś całym sercem kochał. Miłość leczy wszystkie choroby. Miłość to lekarstwo na każde cierpienie. Zatem w pierwszej kolejności musisz wzbudzić w sobie miłość. “
” Ten świat zrodził się z miłości, jest podtrzymywany przez miłość i ostatecznie rozpłynie się w miłości. Każdy atom ma swoje źródło w miłości. Istnieją niezliczone siły na tym świecie, jak siła energii atomowa, czy siła pola magnetycznego, ale siła miłości przewyższa wszystko. Życie pozbawione wiary i miłości jest bez znaczenia i bez wartości. Miłość jest dla człowieka życiem i wszystkim na tym świecie. To z miłości wyłoniło się pięć żywiołów. To miłość świeci blaskiem w każdym człowieku. Lecz człowiek, nie będąc w stanie zrozumieć jej doniosłości, ogranicza ją do fizycznego przywiązania. Miłość matki do swojego dziecka można nazwać watsalją (czułością). Miłość między żoną i mężem to maha (zakochanie, zadurzenie). Miłość między przyjaciółmi i krewnymi to anuraga (przywiązanie). Miłość do materialnych przedmiotów to iczczha (pożądanie). Wszechogarniająca miłość skierowana do Boga jest znana jako bhakti (oddanie). ” Sai Ram” 27/2000, s. 19
Z miłością i wdzięcznością 
Photo: Aneta Nowi
PASYA
